یورش فرنگی مآبی (دکتر ندوشن)

یورش فرنگی مآبی در کشور ما به صورت نگران کننده ای در آمده است و هیچ حد و مرزی نمی شناسد و با هیچ مقاومتی روبرو نمی شود.

کسانی از ما چون به خیال خود متجدد شده اند خود را بی نیاز می دانند که به هیچ اخلاقی پای بند بمانند:نه اخلاق ایرانی و نه اخلاق فرنگی.پای بند اخلاق فرنگی نیستند به بهانه ی

آنکه این نوع اخلاق به درد محیط فرنگستان میخورد نه به درد اینجا که هنوز "عقب مانده" است.پای بند اخلاق ایرانی نیستند زیرا انرا مغایر با تجدد و پیشرفت و روشنفکری می انگارند.نتیجه آن شده است که گروهی از روشنفکران ما به صرفه ی خود ببینند که در آن آزاد بوم زندگی به سر برند و خود را تابع هیچ قلمرو اخلاقی نشمارند.

حساب این عده جداست.اما اگر سموم این دگرگونی نزدیک شد که اکثریتی از مردم را آلوده کند آنگاه باید واقعا" به فکر چاره افتاد.اما اگر در سودای تجدد پرستی حد و اندازه نشناسیم خطر ان است که هر چه خوب و اصیل در زندگی خود داریم از کف بنهیم و به مزایای واقعی تمدن غرب هم دست نیابیم.

هم اکنون در شهرهای بزرگ ما زندگی سیمای تحمل ناپذیری به خود گرفته  و تشویش و دستپاچگی و تزلزل و بی اعتقادی و سطحی اندیشی و خود پرستی و بدبینی روح مردم را مانند موریانه میخورد.از تقلب و دروغ و تزویر و ابتذال نگوییم که خود داستان جدایی دارد.

امروز باید بیش از هر زمان دیگر در این کشور احساس مسئولیت کرد زیرا جامعه ی ما در حال تحول است.